çeynənmiş

çeynənmiş
basmakalıp, harcıalem

Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • çeynənmiş — f. sif. 1. Ağızda, diş altında əzilmiş, gəmirilmiş, dişləm dişləm edilmiş. Çeynənmiş ət. 2. məc. Çox təkrar edilərək bayağılaşdırılmış, bıqdıracaq dərəcədə təkrarlanmış. Çeynənmiş fikirlər. – <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş, cəfəng… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bayağı — sif. 1. Ən adi, ən sadə, çox bəsit; çeynənmiş. Bayağı fikir. 2. Qaba, şit, ləyaqətsiz. Bayağı zövq. Bayağı söz (ifadə) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cəfəng — sif. <ər.> Mənasız, boş, dəyərsiz. <Firəngiz Muxtara:> Bunlar çeynənmiş cəfəng sözlərdir. B. Bayramov. Əsədüddövlə saxta təkəbbürlü, özünüçəkən, ağızdan cəfəng bir adam idi. P. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • klişe — <fr.> mətb. Sonradan kağız üzərində çap etmək üçün metal və ya taxta parçası üzərində qazılmış qabarıq çertyoj, plan və s. şəklinin surəti. . . Şeyxin Londonda oxuduğu zaman ingilis qiyafəsindəki rəsminin klişesini düzəltdirdik. M. S. O..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şablon — <alm.> 1. Ülgü, qəlib. // Hazır məmulatın formasını yoxlamaq üçün alət. 2. məc. Çeynənmiş, bayağı, basmaqəlib. Aydının fikrincə, şair adi və şablon sözdən qaçıb, təzə bir istilah yaratmışdı. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şablonluq — is. Şablon, çeynənmiş, bayağı şeyin halı; adilik, bayağılıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • udlaq — is. anat. Həzm cihazının bir hissəsi – ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Çeynənmiş və ağız suyu ilə islanmış qida udlaq və qida borusu ilə asanlıqla mədəyə ötürülür. «Zoologiya». Tənəffüs zamanı hava burun boşluğundan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yeyilmək — məch. 1. Ağızda çeynəyib udulmaq, mədəyə ötürülmək. Çörək yeyilmək. Xörək yeyilmək. Yemək yeyilmək. – Mirzənin atasının evində nahar yeyilirdi. Ə. H.. 2. Yeməyə sərf edilmək; işlədilmək. Evimizdə çox şəkər yeyilir. 3. Xarici təsir nəticəsində… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”